การทดสอบอย่างรวดเร็วของเบนโซไดอะซีพีน การทดสอบตัวเอง

เบนซีนไดอะซีพีนเป็นอนุพันธ์ของฟีนิลไดอะซีปีน 1,4- โดยส่วนใหญ่ออกฤทธิ์ต่อโครงสร้างตาข่ายก้านสมองและระบบลิมบิกของสมอง (รวมถึงต่อมทอนซิล, ฮิบโปแคมปัส ฯลฯ ) มีเซลล์ประสาทสองประเภทในสมองที่สามารถส่งผลต่อการตอบสนองทางอารมณ์และจำกัดซึ่งกันและกัน เซลล์ประสาท Noradrenergic เพิ่มการตอบสนองต่อความวิตกกังวล ในขณะที่เซลล์ประสาทเซโรโทนินยับยั้งพวกมัน เบนซีนไดอะซีพีนสามารถเพิ่มระดับเซโรโทนินในสมองและเสริมสารสื่อประสาทที่ยับยั้งอีกชนิดหนึ่ง - บทบาทของกรดอะมิโนบิวทีริก (GABA) GABA สามารถยับยั้งการทำงานของเซลล์ประสาท noradrenergic เนื่องจากมีความเป็นพิษต่ำและมีการใช้ทางคลินิกหลายครั้ง ยาประเภทนี้จึงค่อย ๆ เข้ามาแทนที่ barbiturates และกลายเป็นยาระงับประสาทและสะกดจิตที่ใช้กันอย่างแพร่หลายมากที่สุดในทางคลินิก
ยาประเภทนี้มีฤทธิ์ยับยั้งระบบประสาทส่วนกลางได้หลากหลาย ทำให้เกิดยากล่อมประสาท ฤทธิ์สะกดจิต และยากันชัก โดยทั่วไป ไม่มีความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างการระงับประสาทและการสะกดจิต และผลกระทบที่แตกต่างกันมักเกิดขึ้นเนื่องจากขนาดยาที่แตกต่างกัน เมื่อใช้ในปริมาณน้อย มีฤทธิ์ระงับประสาท ทำให้ผู้ป่วยเงียบลง และลดหรือขจัดความตื่นเต้น ความวิตกกังวล และความไม่สบายใจ ปริมาณปานกลางอาจทำให้นอนหลับทางสรีรวิทยาโดยประมาณ; ปริมาณที่สูงอาจทำให้เกิดผลเลปและยาชาได้ การใช้ยาประเภทนี้ในระยะยาวมักจะนำไปสู่ความอดทนและการพึ่งพาอาศัยกัน การหยุดยากะทันหันอาจทำให้เกิดอาการถอนยาได้ ดังนั้นควรควบคุมยาอย่างเคร่งครัดเพื่อหลีกเลี่ยงการใช้ยาในระยะยาว